Przestańcie pytać kiedy zostaniemy rodzicami!

Zapraszam na gościnny wpis mojej siostry Madzi

     „A kiedy Wy będziecie mieli dziecko?”, „Na co jeszcze czekacie?”, „Czas najwyższy na Was!”. Większość ludzi uważa, że jak para decyduje się na ślub to od razu powinny być też dzieci. Jeśli w ciągu kolejnego roku wasza rodzina się nie powiększa to z pewnością coś jest nie tak. Mija kolejny rok, wy nadal sami, a rodzina i znajomi jeszcze częściej wypytują, czasem żartują, a co gorsze komentują za waszymi plecami… Czy nikomu nie przyszło do głowy, że nie powinno się wchodzić z butami w czyjeś życie? Planowanie rodziny to sprawa indywidualna i na tyle intymna, że jej temat nie powinien być w obszarze zainteresowania innych osób.

       Każdy z nas ma własny plan na życie. Jedni marzą o podróżach, inni o karierze i pieniądzach, a niektórzy chcą po prostu mieć rodzinę i gromadkę dzieci. Mimo, że decyzja o tym jak będzie wyglądała nasza przyszłość zawsze należy do nas samych to rodzina często chce mieć na nią znaczący wpływ.
    

     Dziewięć miesięcy po ślubie to idealny czas na pojawienie się nowego członka rodziny. No powiedzmy, że do roku czasu jeszcze można to jakoś zrozumieć. Ale jeśli lata mijają, a wy nadal jesteście we dwoje to z pewnością najbliżsi nie pozostawią tego bez komentarza.

    Najgorsze są zjazdy rodzinne. Wtedy temat jest poruszany wielokrotnie, każdy chce znać odpowiedzi, każdy powtarza te same pytania i każdy sądzi, że ma do tego prawo! Czy ja się pytam kogokolwiek o jego życie prywatne? Czy ja pytam „Co robicie kiedy wasze dzieci idą spać”? Nie! Po pierwsze, to nie jest moja sprawa. Po drugie, wcale mnie to nie interesuje.

     Zastanawiacie się pewnie czemu piszę ten post. Jestem ostatnią osobą w rodzinie z naszego pokolenia, która jest dwa lata po ślubie i nadal nie ma dzieci. Dlatego też podczas ostatniego rodzinnego spotkania byłam po prostu zadręczana takimi pytaniami… I to dosłownie z każdej strony, jakby się wszyscy umówili. W kółko słyszałam:

- „Dlaczego jeszcze nie macie dzieci? Czas ucieka.”

- „Widać, że uwielbiacie dzieci. Na co jeszcze czekacie?”

- „Ja w twoim wieku już byłam mamą. Po 26 roku życia twoje szanse na zajście w ciążę są coraz mniejsze!”

- „Nie rozumiem jak można nie chcieć dzieci.”

- „Widzę, że nie pijesz alkoholu! Jesteś w ciąży?”

      Czy to było najgorsze? O nie, nie… Najgorsze były komentarze za naszymi plecami. Te, o których dowiedzieliśmy się po czasie. Żarty typu „Czy oni w ogóle wiedzą jak robi się dzieci?” czy sugestie „Może ona ma problemy?”, „Czy oni na pewno są zdrowi? Niemożliwe, żeby jeszcze nie mieli dzieci!”.

Niektórzy powiedzą, że nie ma w tym nic złego. Przecież słowa nie robią nikomu krzywdy. I tutaj się mylicie. Czułam jakbyśmy byli gorsi, bo nie mamy dzieci. Staliśmy się najciekawszym tematem rozmów przy stole, a momentami nawet obiektem żartów… 

Czy ja naprawdę muszę tłumaczyć się każdemu z moich decyzji? Czy moje życie naprawdę jest aż tak ciekawe, że jest głównym tematem rozmów podczas rodzinnych spotkań? Dlaczego nikt mnie nie zapyta jakie mamy plany na przyszłość, jak było we Włoszech albo jak rozwija się nasza firma? 

    Zrozumcie wreszcie, ludzie z różnych powodów nie mają dzieci. Niektórzy chcą po prostu nacieszyć się sobą przez pierwsze lata małżeństwa. Uważają, że mają jeszcze czas, marzą o wspólnych podróżach albo po prostu chcą osiągnąć sukces w życiu zawodowym.

Są i tacy, którzy najzwyczajniej w świecie nie chcą mieć dzieci, ani teraz, ani nigdy. Powody są różne, ale bez względu na wszystko każdy powinien taką decyzję uszanować.

Czasami problemem jest też sytuacja finansowa, która stanowi problem w powiększeniu rodziny. Tak, dzieci kosztują i trzeba być na to przygotowanym.

Osoby, których dotyczą powyższe sytuacje, zapytane o potomstwo prawdopodobnie przemilczą temat, zrobią dobrą minę do złej gry i nawet nie będę wspominać tych wszystkich głupich uwag. W końcu to ich świadoma decyzja, wiedzą czego chcą i mają prawo być szczęśliwi według swojego własnego planu.

     Dlaczego jednak warto ugryźć się w język i darować sobie głupie komentarze? Możecie trafić na kobietę, którą takie pytania mogą zaboleć bardziej niż Wam się wydaje, ponieważ…

- starają się z mężem o dziecko od kilku lat i nadal są sami,

- była w ciąży, ale poroniła,

- od dawna ma wybrane imiona, zarówno dla chłopa, jak i dziewczynki,

- jej przyjaciółka jest w ciąży i wszystkie koleżanki wokół również,

- jest wspaniałą ciocią i kocha te dzieci jak swoje,

- wie, że jej mąż byłby najlepszym tatą na świecie,

- wszystkie siostry i kuzynki w jej rodzinie mają dzieci,

- patrzy na kobiety palące w ciąży i nie może zrozumieć jak mogą tak ryzykować zdrowie dziecka,

- brak dzieci ma bardzo zły wpływ na jej małżeństwo,

- jej zdrowie nie pozwala na zajście w ciążę,

- wie jak bardzo jej rodzice i teściowie chcieliby zostać dziadkami,

- jej partner ma już dzieci z poprzedniego związku i nie chce mieć kolejnych,

- ciągle wyobraża sobie jak to jest czuć te wszystkie ruchy dziecka, kiedy jeszcze jest w środku,

- dawno temu zaplanowała jak będzie wyglądał pokój maleństwa,

- chcieliby zdecydować się na in vitro, ale ogromne koszty nie pozwalają im na to,

- wie, że kochałaby to dziecko całym sercem i do końca życia dbała o to by było szczęśliwe.

     Czy potraficie sobie wyobrazić cierpienie takiej kobiety, gdy kolejny raz słyszy „Kiedy wreszcie będziesz mamą?”. Taka kobieta cierpi na widok innych szczęśliwych rodziców, podczas trzymania za rączkę córeczki swojej siostry i w momentach, gdy dowiaduje się o kolejnych znajomych parach, które w najbliższym czasie zostaną rodzicami. Nie ważne jak bardzo chciałaby umieć cieszyć się szczęściem innych, to naprawdę bardzo trudne. Takie osoby są bezradne i przez to czują się gorsze, a presja ze strony innych wcale im tego nie ułatwia.

    Ja kocham dzieci. Juluś z Adasiem to moje oczka w głowie i marzę o własnych, ale doceniam też czas, który mamy teraz z mężem tylko dla siebie i staram się go wykorzystać najlepiej jak potrafię. Rozwijamy się i powoli układamy życie po swojemu, uwielbiamy nocne spacery, wschody słońca i kochamy podróże na własną rękę. Kiedy zostanę mamą moje życie będzie równie szczęśliwe, ale będzie też zupełnie inne niż dotychczas. Więc apeluję do wszystkich tak zainteresowanych naszym życiem - pozwólcie, że sami zdecydujemy kiedy przyjdzie na to czas…  Ten tekst napisałam, aby uświadomić Wam, że za każdą osobą stoi jej własna historia więc warto zastanowić się dwa razy zanim zaczniemy kogoś zadręczać pytaniami o dzieci…

Magda,
szczęśliwa mężatka, po uszy zakochana w swoich siostrzeńcach.
Moja siostra :)